در تاپ گیر یک دل سیر رانندگی کن
بازی تقریباً جهان باز است و بازیکن میتواند در محیط نسبتاً وسیع آن به گشت و گذار بپردازد و یک دل سیر رانندگی کند. در این بازی، چنانچه بازیکن با ماشین دیگری تصادف کند ۱۰ سکه از دست خواهد داد و پس از مدت معینی رانندگی نیز مجبور است سر کسیه را شل کند و بنزین بزند و اگر سکه نداشت تبلیغ ببیند و از این راه باک وسیلهی نقلیهاش را پر کند. تاپ گیر ۳ حالت قابل بازی دارد؛ اولی حالت مسابقه است که در آن چند ماشین با هم رقابت میکنند؛ دومی حمل بار (البته به صورت فرضی) و سومی حالت زماندار بازی است.
ارتقاها و شخصیسازیها
در تاپ گیر، بازیکن با سکه میتواند به حداقل ۴۰ ماشین ایرانی یا خارجی دسترسی داشته باشد؛ از پراید و ۲۰۷ گرفته تا زانتیا و یک ماشین از شرکت دوج در این بازی یافت میشود. بازی از نظر شخصیسازی و اعمال ارتقاهای گوناگون امتیاز خوبی کسب میکند و اصطلاحاً خوراک ماشینبازهاست؛ از موارد ظاهری مثل قالپاق و گلگیر گرفته تا مسائل فنی مثل دور موتور و جعبهدنده را میتوان در تاپ گیر ارتقا داد. هزینهی خرید ماشین و ارتقاهای گوناگون بسیار بالاست و بازیکن با انجام بازی نمیتواند راه به جایی ببرد اما بازیساز دو بستهی ویژه آماده کرده که با خریدنشان میتوان تمام ماشینها، ارتقاها و شخصیسازیها را با هم داشت؛ هزینهی این ۲ بسته ۵۰ هزار تومان است.
پرداختی کمی عمیقتر به گرافیک بازی
تاپ گیر آنطور که از خود تعریف و تمجید کرده گرافیک کنسولی ندارد بلکه در حد یک بازی موبایلی خوب و قابل قبول است. طراحی شهر بازی تقریباً حال و هوایی آمریکایی را برای بازیکن تداعی میکند منتها او باید سوار بر پراید یا پیکان جوانان طول و عرض خیابانها را متر کند! بازتاب نور ابتدایی ماشین بازی غیرطبیعی و غیرمعمول است و بازیکن مجبور است آن را کاهش دهد و همچنین ایراداتی نیز مثل غیب شدن محیط پس از تصادف با ساختمانها و هنگام دنده عقب گرفتن گریبانگیر بازی است. در ضمن بازتاب آبهای مانده بر کف خیابان نیز کاملاً غیرواقعی است و فقط یک تصویر واحد را در تمام نقشهی بازی نشان میدهد.
نظرات کاربران
هیچ نظری وجود ندارد
هیچ نظری وجود ندارد
افزودن دیدگاه در مورد تاپ گیر : گرافیک کنسولی