نقد و بررسی کتاب گذرگاه آرادامین

جنگ بین دو برادر و در نهایت جدایی آن دو ممکن است برای کمی متاثرکننده باشد اما نه برای نوجوان +15 سال؛ برای نوجوان 12 یا 13 ساله هم درصورتی که روحیه حساسی داشته باشند. در واقع پایان کتاب شاید در نظر برخی از مخاطبین تلخ و ناامید کننده بنماید اما همچنان کورسوی امیدی باقی می‌گذارد چنانچه علیرضا امیدوار است روزی دوباره برادرش را ببیند حتی اگر غیر ممکن به نظر برسد و سیر داستان نیز به ما ثابت می‌کند هیچ چیز قابل پیش بینی نیست و غیر ممکن، غیر ممکن است.

تصویر جلد، فانتزی و جذاب و کاملا مرتبط با محتواست. مخاطب با خواندن داستان متوجه خواهد شد که دو پسر شبیه به هم روی جلد چه کسانی هستند و داستان کلید در دستشان چیست. قطع و وزن کتاب برای حمل و نقل مناسب بوده و از کیفیت چاپ خوبی برخوردار است.

داتسان پیرنگ و انسجام خوبی دارد. اتفاقات با سیر منطقی به دنبال هم می‌آیند. حوادت و چالش‌ها چندان پیچیده و عمیق نیستند در نتیجه برای 12 یا 13 ساله های کتاب‌خوان هم مناسب است. کتاب بیشتر جنبه سرگرمی دارد اما می‌توان پیام‌هایی از دل آن بیرون کشید. تلاش، امید، تعیین و تغییر سرنوشت، عدالت، فداکاری، مسئولیت‌پذیری، صداقت و … شخصیت‌پردازی به نسبت خوب شکل گرفته و بیشتر سیر شخصیتی علیرضا به نمایش گذاشته شده است، او در جهان دیگر رشد می‌کند و خیلی چیزها یاد می‌گیرد. او که همه چیز را با خط کش علم و منطق اندازه‌گیری می‌کرد با دنیایی رو به رو شد که از اساس با منطق جور در می‌آمد.

کتاب با اینکه رمان نوجوان است اما تک و توک تصاویر سیاه سفید مرتبط با متن دارد که مناسب سن مخاطب است. قلم نویسنده و سیر اتفاقات متنوع کشش لازم را برای مخاطب ایجاد می‌کند تا داستان را تا انتها دنبال کند اما چندان پیچیده عمیق نیست که نوجوان 12 یا 13 ساله کتاب‌خوان آن را درک نکند تنها شاید برخی توصیفات کمی گیج کننده باشد.