نقد و بررسی کتاب عملیات نجات مادربزرگ

کتاب عملیات نجات مادربزرگ اثری خانوادگی و شاد است که در فضایی صمیمی و پرجمعیت روایت می‌شود. مهم‌ترین پیام داستان، توجه به ارزش و جایگاه سالمندان است. یکی از دیگر نکات مثبت آن، رابطه‌ی محترمانه‌ی پدر و مادر است که حتی هنگام اختلاف نیز حرمت یکدیگر را در برابر فرزندان حفظ می‌کنند. همچنین، نمایش همکاری و مسئولیت‌پذیری بچه‌ها در کارهای خانه و پرهیز از وابستگی به تلفن همراه از جنبه‌های تربیتی ارزشمند اثر است.

در مقابل، از نظر فنی، کتاب نیازمند ویرایش دقیق‌تری است؛ غلط‌های املایی در جای جای متن به چشم می‌خورد. همچنین از نظر ساختار و روایت نیز دچار ضعف است. تمرکز افراطی بر جزئیات زندگی روزمره باعث شده پیرنگ سست و داستان بی‌کشش شود. تنها رویداد مهم، بیرون آوردن مادربزرگ از سرای سالمندان است و در باقی بخش‌ها بچه‌ها بیشتر نظاره‌گرند تا کنش‌گر. ابهامات بی‌پاسخ، بی‌منطقی برخی اتفاقات و پایان طولانی، به دلزدگی مخاطب می‌انجامد.

نمونه‌هایی چون بیرون رفتن مادربزرگ برای پیاده‌روی در ساعت یازده شب یا استفاده از واژه‌هایی مانند «اشتب شد» توسط محترم خانم با واقعیت سازگار نیست. در عین حال، لحن و رفتار بچه‌ها گاه بی‌ادبانه و نامناسب است؛ برای مثال در توصیف نانوا گفته می‌شود «گوش‌هایش مثل دسته‌های قابلمه در دو طرف سرش بل‌بل می‌کردند». همچنین رفتن بی‌اجازه‌ی بچه‌ها به خانه‌ی دیگران و سفر با مادربزرگ بدون اطلاع والدین، از نظر تربیتی جای تأمل دارد.

معرفی کتاب «صد سال تنهایی» در دل داستان، نه تنها برای گروه سنی هدف ضرورتی ندارد بلکه محتوا آن برای کنجکاوی کودک بسیار نامناسب هم هست.

در مجموع، هرچند کتاب فضایی گرم و خانوادگی دارد و به ارزش‌هایی چون حفظ احترام و ارزش سالمندان در خانواده اشاره می‌کند، اما ضعف پیرنگ، بی‌منطقی رویدادها و ایرادات نگارشی مانع ارتباط مؤثر آن با مخاطب شده است.

این داستان روایتگر نوه‌هایی است که با تمام وجود مادربزرگ مهربان خود را دوست دارند، اما بزرگ‌ترهای خانواده به دلایلی او را به سرای سالمندان می‌فرستند. نوه‌ها که از این تصمیم ناراحت‌اند، با کمک دخترعموی مادربزرگ نقشه‌ای برای نجات او می‌کشند.