نقد و بررسی کتاب اسبی که دو بال داشت

حارث مأمور می‌شود تا اسب سفیدی را صحیح و سالم نزد عمرسعد بیاورد و در مقابل پاداش خوبی دریافت کند. این اسب سفید برای کیست و چه ارزشی دارد؟ حارث نمی‌داند اما آیا اگر بداند هم تاثیری در تصمیمش دارد؟

کسی که خودش را به خواب زده است را نمی‌توان بیدار کرد! این نکته‌ایست که از داستان بر‌می‌آید و می‌توان درباره آن با فرزند خود گفتگو کرد.

کتاب، به شهادت امام حسین(ع) از نگاه یکی از دشمنان ایشان می‌پردازد اما شخصیت اصلی داستان ذوالجناح اسب باوفای امام است.

به طور کلی غم داستان، سبک تصویرگری، حجم متن و استفاده تک توک از کلمات یا جملاتی که ممکن است به گوش مخاطب کم‌سن‌تر نامأنوس باشد (مانند واژه لوث)، این اثر را مناسب رده سنی +10 سال کرده است که البته در شناسنامه کتاب نیز همین رده سنی تعیین شده است. استفاده از کلمات یا اصطلاحات جدید می‌تواند بر دایره لغات رده سنی هدف بیفزاید.

حارث یکی از سربازان عمرسعد مامور می‌شود آن را صحیح و سالم نزد عمر ببرد و داستان از نگاه او و از زبان دانای کل روایت می‌شود. او در ابتدا نمی‌داند اسب برای کیست و در حال جنگ با چه کسی است ولی در طول داستان چندین بار به شکل‌های مختلف به گوشش می‌رسد که صاحب اسب کسی نیست جز حسین بن علی(ع). اما طمع پاداشی که انتظارش را می‌کشد باعث می‌شود هر بار که او نام فرزند رسول خدا را می‌شنود چشمش را به روی حقیقت بسته و آن را انکار کند.