نقد و بررسی فیلم ناسور

ناسور انیمیشن بلند ایرانی است که در سی و چهارمین جشنواره فجر اکران شد و توانست نامزد بهترین انیمیشن شود. این اثر دومین کار کیانوش دالوند است که  انیمیشن برگزیده نجف نیز شده‌است. داستان ناسور درباره‌ عبیدالله بن حر جعفی است که که همراه باقی کوفیان به امام حسین نامه نوشتند. اما عبیدالله پس از شنیدن نزدیک شدن امام به کوفه از شهر خارج‌شده تا با او روبه‌رونشود. پس از واقعه کربلا او و یکی از سپاهیان عمر سعد، اخنس، توسط قیس بن مالک دستگیر می‌شوند و شروع به روایت واقعه‌ی کربلا می‌کنند. روابت عبیدالله از زمان مرگ معاویه شروع شده و تا زمانی ادامه می‌یابد که امام حسین از او شخصا دعوت کرده و او رد می‌کند. راوی دوم اخنس است که شرح وقایع کربلا را بازگو می‌کند. هر دوی آنها در حس شرم و پشیمانی دست و پا می‌زنند و از قیس می‌خواهند آنها را بکشد.

فضای انیمیشن به دلیل رنگ‌امیزی تند قرمز و مشکی میزان ترس را بالا می‌برد. از طرفی شخصیت‌ها چهره ندارند و از روی تناژ رنگ، صدا و شمایلشان باید از هم تشخیص‌داده شوند. بخش قابل توجهی از انیمیشن صحنه‌های حماسی عاشورا است. توبه‌ی حر بن یزید ریاحی و شهادت او، شهادت زهیر، امان‌نامه شمر به حضرت عباس از جمله روایت‌هایی است که کارگردان برای بازنمایی انتخاب‌کرده است. خشونت اثر در زمان نماز ظهر عاشورا، شهادت حضرت عباس، شهادت حضرت علی اصغر و لحظات پایانی اباعبدالله به اوج خود می‌رسد. در این صحنه‌ها تیرباران شدن شهدا، نبردهای تن به تن با شمشیر، محاصره شهدا و قطع شدن دستان حضرت ابوالفضل نشان‌داده می‌شود.

پرداختن صریح به وقایع کربلا، دشواری در دنبال‌کردن خط روایات داستان و همچنین نوع رنگ‌پردازی اثر باعث می‌شود تا رده سنی ناسور به بالای 12 سال برسد. نوجوانان بالای 12 سال راحت‌تر می‌توانند اتفاقات را کنار هم بچینند و با تحلیل شخصیت‌های به تصویر‌ کشیده‌ شده در اثر به نتیجه‌ای منطقی برسند. توجه داشته‌ باشید که این اثر غم فراوانی دارد بنابراین حتی برای افراد بالای 12 سال نیز ممکن است انتخاب مناسبی نباشد به خصوص افرادی که حتی شنیدن روضه هم برایشان سنگین است.