نقد و بررسی انیمیشن ظهور نگهبان (Rise of the Guardians)

انیمیشن ظهور نگهبانان، یک انیمیشن دارای صحنه های موزیکال است که درون مایه آن مبتنی بر امید و خودباوری و مبارزه با ترس هاست. این انیمیشن بیانگر لزوم مقابله با باورهای اشتباهی است که باعث اضطراب در کودکان می‌شوند. مسئله ای که هر کودکی با آن مواجه است، ترس از تاریکی است. زمانی که کودک شما وجود یک غول خیالی یا به عبارتی لولوخرخره را باور داشته باشد، تاریکی قادر است او را بترساند. اما زمانی که این باور از بین برود و او اطمینان داشته باشد که هیچ لولوخرخره ای وجود ندارد و برای روشن شدن اتاق کافیست چراغ را روشن کند، این ترس و اضطراب در وجود او از بین می‌رود و شجاعت و امید جایگزین آن می‌شود. ممکن است پس از تماشای این انیمیشن، فرزند شما با سوالات بسیاری مواجه شود. از جمله وجود پری دندون و اینکه چرا پس از اینکه دندان های شیری اش می افتند پری برای بردن آنها نمی آید. لازم است درباره این مسئله با او صحبت کنید که پری دندون فقط در انیمیشن وجود دارد و در دنیای واقعی نیست. دیگر سوالی که ممکن است ذهن فرزند شما را به خود مشغول کند این است که چرا سردین نزد خانواده اش برنمی‌گردد. آیا او مرده یا تناسخ برای او اتفاق افتاده است؟ در این باره باید با فرزندتان اینگونه صحبت کنید که سردین نماد یک مبارز بر علیه تاریکی و وحشت است. او به عنوان یک سمبل از امیدواری به میدان مبارزه با تاریکی آمده و قدرتش را از باور بچه ها می‌گیرد. به عبارتی اگر بچه ها بخواهند خوبی ها را باور داشته باشند، سردین و گروهش در مقابل تاریکی پیروزند. و اگر بچه ها بخواهند ترس هایشان را باور داشته باشند، تاریکی و ترس و کابوس همواره وجود خواهد داشت.

در این اثر شاهد عناصر خیال انگیز بسیاری هستیم و این امکان وجود دارد که کودک 6 یا 7 ساله که هنوز از لحاظ شناختی رشد کافی ندارد، مرز بین خیال و واقعیت را تشخیص ندهد.

کاراکتر سردین ، در واقع یک روح است که پس از مرگ از پیکره خود خارج شده و حالا در یک زندگی جدید با شخصیت متفاوتی ظهور کرده است. این مسئله ممکن است برای کودکان زیر 9 سال مسئله ای ثقیل، نامفهوم و تا حدودی ترسناک جلوه کند. و نیز به دلیل تعدد شخصیت ها در داستان، درک اهداف شخصیت ها و نیز کلیت جهان داستانی در این اثر می‌تواند برای کودکان زیر 9 سال، سنگین و غیرقابل درک باشد.

باطن آدمهاست که از آنها یک شخصیت ویژه می‌سازد. برای فرزندتان توضیح بدهید که درون هریک از ما یک کودک درون وجود دارد که او تعیین کننده احوالات ما و نوع نگرش ما به زندگی است. اگر ضمیر درونی خود را درست تغذیه کنیم و او را در جهت تلاش برای مبارزه با شر تربیت کنیم، انسانیت و نگرش مثبت را در او تقویت کرده ایم و اگر او را در راه تلاش برای دستیابی به اهداف خود از جهات منفی تغذیه کنیم، او را به سوی نابودی می‌کشانیم. پس باطن ما مهم‌ترین قسمت وجود ماست.

خلاصه: ترس از لولوخرخره یک باور اشتباه از گذشته تا به امروز است که بچه ها را آزار می‌دهد. پس از تماشای این انیمیشن به فرزندتان این اطمینان را بدهید که تا زمانی که او از تاریکی نترسد، تاریکی هیچ قدرتی در مقابل باورها و امیدهای روشن او نخواهد داشت.

اگر سردین به مبارزه با تارین نمی‌رفت چه اتفاقی می افتاد؟

اگر سردین قبول می‌کرد که با تارین متحد شود چه اتفاقی رخ می‌داد؟

آیا در دنیای واقعی لولوخرخره‌ ها و پادشاهان تاریکی وجود خارجی دارند؟

چه چیزی باعث پیروزی نهایی سردین و غلبه اش بر تارین شد؟

در باطن سردین چه چیزی وجود داشت که باعث شد نور او را انتخاب کند؟

خلاصه: 

اگر هربار که اتاقمان تاریک است، تارین در آنجا حضور دارد، پس چرا زمانی که نور هست او را نمی‌بینیم؟ پس نباید از چیزی که وجود ندارد بترسیم. 

شخصیت ها:

جک فراست (سردین): پسری که در زندگی واقعی خود برای نجات جان خواهرش داخل چاله ای از یخ می افتد و می‌میرد. حالا روح او به عنوان یک نگهبان برای نجات مردم زمین از تاریکی از ناامیدی توسط نور انتخاب شده است. سردین وظیفه دارد با پادشاه تاریکی مبارزه کند.

تارین : پادشاه تاریکی و کابوس است. او رویاهای بچه ها را از آنها می‌گیرد و به جای آن کابوس و خوف به آنها می‌دهد. او در صدد است تا نور را از زمین بگیرد و تاریکی را جایگزین آن کند.

پری دندون : یک پری است که به وقت افتادن دندان های شیری بچه ها به سراغ آنها می‌رود دندان ها را برمی‌دارد و به جای آن برای بچه ها هدیه می‌گذارد. او خاطرات کودکی انسان‌ها را که خودشان به یاد نمی‌آورند به وسیله دندانهایشان نگهداری می‌کند.

خرگوش : او نگهبان جشن بهاره است و وظیفه دارد تا هرسال تخم مرغ رنگی های سال نو را به بچه ها هدیه بدهد و آنها را خوشحال و امیدوار به زندگی کند.

گروهی از نگهبانان ظهور کرده اند تا دنیا را از تاریکی از ناامیدی نجات بدهند. سردین پسری به نام جک فراست است که روحش توسط نور انتخاب شده تا با پادشاه تاریکی مبارزه کند. او وارد یک انجمن چند نفره می‌شود که متشکل از خرگوش ، سانتای پیر، پری دندون، و خوابان است. هریک از این افراد یک وظیفه خاص و مهم را به عهده دارند. خرگوش همه ساله با تخم مرغ های رنگی نوید بخش پایان زمستان و شروع بهار است. پری، دندان های شیری بچه ها را از زیر بالش هایشان جمع می‌کند و به جای آن هدیه می‌گذارد. سانتای پیر موظف است که بر کل زمین احاطه داشته باشد و همه چیز را مدیریت کند. او دو شمشیر آهنین دارد. خوابان مسئول رویاها و خوابهای خوش بچه هاست. او هرشب بر بالین آنها می‌رود و با خوابهای شیرین به زندگی امیدوارشان می‌کند. قدرت این گروه در گرو باور بچه هاست. اگر باور بچه ها از بین برود، قدرت آنها نیز از بین خواهد رفت و ترس و کابوس جای زیبایی ها را خواهد گرفت. تارین پادشاه تاریکی با شن‌های سیاهش همواره در پی مبارزه با این گروه و برنده شدن است. او می‌خواهد کابوس هایش بر جهان تسلط داشته باشند و خوف و وحشت همه را فرا بگیرد. با برگزیده شدن سردین به عنوان نگهبانی که وظیفه دارد امید را به بچه ها برگرداند و تارین را شکست بدهد، مبارزه بین این دو گروه آغاز می‌شود. مدتی است که تارین قدرتش بیشتر شده و بچه ها باورشان را به سردین و دوستانش از دست داده اند. همین باعث می‌شود که آنها نتوانند سردین و تیمش را ببینند. سردین که زندگی قبلش اش را از یاد برده با کمک پری موفق می‌شود به واقعیت خود دست پیدا کند و باطن خود را بفهمد. سانتای پیر به او گفته که هرکسی باطنی دارد و دلیل برگزیده شدنش را باید در باطنش جستجو کند. سردین که نجات خواهرش را به خاطر می آورد متوجه می‌شود که در باطن او مسئله مهمی وجود دارد و آن هم مهربانی و تلاش برای نجات دیگران است. در میان همه کودکانی که باورشان را به سردین از دست داده اند، پسری به نام جیمی وجود دارد که باورش را هنوز از دست نداده به همین خاطر می‌تواند سردین را ببیند. سردین و گروهش به کمک جیمی و دوستانش به نبرد با تارین می‌روند و همه بچه ها متحد می‌شوند تا تلاش کنند که ترس و ناامیدی بر آنها غلبه نکند. این تنها راه نجات است. در نهایت سردین موفق می‌شود تارین را از بین ببرد و خوابان که مغلوب تارین شده بود دوباره زنده می‌شود و رویاهای شیرین کودکان را به آنها برمی‌گرداند. سردین عهد میکند که تا ابد یک نگهبان باشد و از بچه ها محافظت کند.