نقد و بررسی انیمیشن روزهای داگ ( Dug Days)

این سریال، دو کاراکتر اصلی دارد، کارل و داگ. با اینکه کارل شخصیت اصلی به نظر می‌سد اما شخصیت داگ (سگ کارل) تاثیرگذارتر است و داستان بیشتر روی کارهای او تمرکز دارد. هر قسمت حدود 6 الی 10 دقیقه طول می‌کشد و داستانی ساده را روایت می‌کند، برخی مواقع هم موضوعی عمیق در مورد شریک شدن با دیگران را به کودک می‌آموزد. مخاطب می‌تواند احساسات و افکار سگ را بشنود در نتیجه او را متوجه این نکته می‌کند که خرابکاری حیوانات از روی عمد نیست.

این محصول کیفیت بالایی دارد و بسیار به دنیای واقعی شبیه هست، ممکن است برخی صحنه‌های درگیری بین حیوانات که سرعت بالایی هم دارد، برای خردسالان نگران‌کننده باشد.

ممکن است کودکان با دیدن این انیمیشن به نگهداری از سگ‌ در خانه و داشتن یک حیوان خانگی علاقمند شوند. اگر کودک چنین تقاضایی را از والدین کرد، بهتر است والدین با او در این زمینه گفتگو کنند و منطقشان را برای فرزند خود توضیح بدهند.

خلاصه:

موضوع اصلی این انیمیشن، روابط با حیوانات خانگی است. مهربانی و غذا دادن به حیوانات از نکات مثبت داستان است. برخی خشونت‌های فانتزی در این محصول ممکن است از نگاه خردسالان ترسناک به نظر برسد.

چرا داگ، بیشتر اوقات همه جا را به هم می‌زد؟ هدف او از این همه خرابکاری چه بود؟

در قسمت پنجم، داگ نمی‌خواست، غذای مورد علاقه‌اش را با حیوانات دیگر شریک شود، چرا نظرش عوض شد و اجازه داد بقیه حیوانات هم از غذای او بخورند؟ (این دو سوال بالا بسیار ساده بوده و تنها می‌تواند برای کودک کم سن و سال مفید باشد.)

می‌توان به صورت کلی در مورد حیوانات با کودکان صحبت کرد. اینکه حیوانات مختلف چه ویژگی خاصی دارند و انسان‌ها از حیوانات چه بهره‌ای می‌برند. مثلا سگ به خاطر حس بویایی قوی به عنوان سگ گله، نگهبانی و یا حتی در امداد و نجات قابل استفاده است.

مهربانی کردن با حیوانات و آزار ندادن آن‌ها هم برای کودکان مهم است. کودکان می‌توانند ملایمت با حیوانات را به صورت عملی بهتر یاد بگیرند. مثلا در فصل زمستان، غذا دادن به پرندگان و دیگر حیوانات می‌تواند برای آن‌ها جالب و مفید باشد.

خلاصه:

می‌توانید در مورد حیوانات و ملایمت با آن‌ها با فرزندان صحبت کنید. کودکان می‌توانند مهربانی و ملایمت با حیوانات را با روش‌های عملی به ویژه غذا دادن به آن‌ها بیاموزند.

در هر قسمت از این سریال، ماجراهای داگ و صاحبش کارل نشان داده می‌شود. آن‌ها به خانه‌ی جدیدی نقل مکان کرده‌اند. کارل که پیرمردی سالخورده است، بیشتر در حال چرت‌زدن است اما داگ انرژی زیادی دارد و همواره در حال بازیگوشی است. او هر روز اتفاقاتی مانند نگهبانی از غذای پرندگان، مراقبت از توله سگ‌های همسایه، تماشای آتش‌بازی، نجات‌دادن یک خانه از آتش‌سوزی و شریک شدن غذای خود با دیگران را تجربه می‌کند. این تجربه‌های ساده برای داگ همانند یک کودک، جدید و لذت‌بخش است.

کارگردان: Bob Peterson/ باب پترسون

نویسنده: Pete Docter/ Bob Peterson/ پیت داکتر/ باب پیترسون

نام تهیه کننده:

Kim Collins/ Pete Docter/ Mark Nielsen/ Kathleen Shugrue

کیم کولینس پیت داکتر/ مارک نیلسن/ کاتلین شوگرو

نام بازیگران:

Ed Asner/ Bob Peterson/ Neketia Henry/ اد اسنر/ باب پیترسون/ نکتیا هنری

نام شخصیت ها:

کارل فردریکسون: او پیرمردی 78 ساله و صاحب داگ است که هیچ فرزندی ندارد.

داگ: یک سگ شکاری طلایی است. او قلاده‌ی مخصوصی به گردن دارد که افکارش را به گفتار تبدیل می‌کند. این قلاده‌ی مخصوص توسط صاحب قبلی او «چارلز مونتز» اختراع شده است. اسم داگ، معنی خاصی ندارد، تنها با نام سگ در زبان انگلیسی هم آواست..

راسل: پسر بچه‌ای که در انیمیشن «بالا 2009» همراه کارل در سفر پرماجرای او حضور داشت. او مثل سابق عاشق کاوشگری است و با لباس مخصوص کاوشگری و نشان‌های شایستگی دیده می‌شود. راسل اکنون در همسایگی کارل زندگی می‌کند.

کشور سازنده: آمریکا